De burcht Geeraard de Duivelsteen is een voormalig gotische stadsburcht uit de 13de eeuw, genoemd naar Geerard Vilain, een middeleeuwse ridder die het steen bewoonde in de tweede helft van de 13de eeuw en de bijnaam Duivel kreeg omwille van zijn donkere huidskleur en haarkleur. Hij was de tweede zoon van de vijftiende burggraaf van Gent, Zeger III.
De burcht, opgetrokken uit Doornikse kalksteen en na het Gravensteen een van de oudste gebouwen van Gent, kwam na de dood van Geeraard Vilain in handen van zijn familie, die het rond 1328 aan de stad doorverkocht. Door de eeuwen heen heeft dit gebouw een resem uiteenlopende bestemmingen gekend. De verschillende vertrekken deden dienst als ridderverblijf, wapenarsenaal, klooster, school, dolhuis, tuchthuis, tehuis voor mannelijke wezen en gevangenis. In 1830 deed het dienst als en brandweerkazerne. Na een grondige restauratie van het pand, onder leiding van ingenieur A. Verhaegen aan het einde van de 19de eeuw, werd hier in 1904 een deel van het rijksarchief ondergebracht.
In 2015 werd het aangekocht door de NV Koiba. De nieuwe eigenaar wil het gebouw in ere herstellen en opnieuw de verbinding met de stad en haar bewoners maken. Het gebouw wordt omgebouwd tot jongerencentrum met daarnaast enkele woonunits.